Elektrownia wodna Ballotta w Pakistanie

Jest to elektrownia wodna o mocy 1 450 MW, zasilana rzeką Indus, położona około 10 km (6,2 mi) na zachód od Attock w Pendżabie, Pakistan. Budowa projektu, która rozpoczęła się w 1995 roku, składa się z 5 generatorów, z których każdy ma maksymalną moc generacyjną wynoszącą 290 MW. Inauguracja zakładu 19 sierpnia 2003 roku przez prezydenta generała Perveza Musharrafa wiązała się również z uruchomieniem pierwszych 2 z 5 generatorów, tj. jednostki 1 i jednostki 2. Ostatni generator został uruchomiony 6 kwietnia 2004 roku, a projekt został zakończony do grudnia tego samego roku. Kosztował 2,1 miliarda USD, a finansowanie pochodziło od Pakistańskiego Urzędu ds. Wody i Energii (WAPDA), Banku Światowego, Azjatyckiego Banku Rozwoju, Japońskiego Banku Współpracy Międzynarodowej, Kreditanstalt für Wiederaufbau, Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz Islamskiego Banku Rozwoju.

Około 1 600 metrów sześciennych na sekundę wody jest odprowadzanych z rzeki Indus w pobliżu miasta Ghazi, około 7 km poniżej tamy Tarbela (3 478 MW). Następnie przepływa przez otwarty kanał energetyczny o szerokości 100 metrów i głębokości 9 metrów, który jest całkowicie betonowy na długości 52 km w kierunku wioski Barotha, gdzie znajduje się kompleks energetyczny. W odcinku od Ghazi do Barotha rzeka Indus opada o 76 metrów na odległości 63 km. Po przejściu przez elektrownię woda wraca do Indusu. Oprócz tych głównych prac, linie przesyłowe rozciągają się na 225 km.

Bank Światowy sklasyfikował to jako "A" za odpowiednią uwagę na kwestie środowiskowe i społeczne. Raport wykonalności został przygotowany w 1993 roku podczas pierwszej kadencji administracji Benazir Bhutto, a rząd Pakistanu zawarł umowę na finansowanie i budowę projektu 7 marca 1996 roku.